Het milieumodel PT. 2
In mijn laatste bericht besprak ik het microniveau van het Milieumodel.
Vandaag concentreren wij ons op het meso- en macroniveau van het milieumodel.
Onze gezondheid wordt mede bepaald door de omgeving waarin we leven, althans voor zover de omgeving een rol speelt bij het beïnvloeden van de keuzes die we in ons dagelijks leven maken. Om dit te verklaren heb ik een theoretisch model ontwikkeld dat ervan uitgaat dat ons gedrag (grofweg) wordt beïnvloed op drie verschillende omgevingsniveaus, variërend van het laagste (micro) niveau dat je directe persoonlijke context is, via middelgrote (meso) schaalfactoren zoals je bredere sociale netwerk of vriendengroep tot het hoogste (macro) niveau dat de grotere maatschappij is waarin je leeft (figuur 1).
Mesomilieu: een gedeelde verantwoordelijkheid
Hoewel de micro-omgeving bijna volledig uw persoonlijke verantwoordelijkheid is, is er goed nieuws in het feit dat deze een enorme invloed heeft op de meso-omgeving, want er is een behoorlijke hoeveelheid
van overlapping. De meso-omgeving omvat meestal een sociale component - familieleden, vrienden en collega's die allemaal invloed hebben op uw gedrag. Uw kinderen zullen u vertellen dat u moet blijven kopen
die doos koekjes en uw collega's hebben misschien geen zin om tijdens de lunchpauze een wandelingetje te maken, dus ondanks uw zin of goede voornemen blijft u ook achter uw bureau zitten. Wanneer het gaat om
tot alcoholgebruik heeft de meso-omgeving doorgaans een sterke (meestal negatieve) invloed.
Cliënten vertellen me vaak dat ze proberen minder te drinken, maar dat hun omgeving (meso) simpelweg
maakt het onmogelijk. Ze komen met een aantal verschillende verklaringen. "Mensen vinden het echt niet leuk als ik niet drink" hoor ik het vaakst. Ik heb ook gehoord "Ik heb vaak zakelijke
bijeenkomsten en het is echt not done om de enige te zijn die niet drinkt" of "Ik ben soms van plan niet te drinken als we met vrienden uit eten gaan, maar zodra de ober de drankbestelling opneemt
en het is mijn beurt om te zeggen wat ik wil, geef ik toe en bestel een biertje of een glas wijn."
"Mensen vinden het echt niet leuk als ik niet drink" hoor ik het vaakst.
Mensen verzinnen graag redenen om te drinken ("Het is bijna weekend", "Ik heb hard gewerkt", enz.), meestal om het drinken tegenover zichzelf te rechtvaardigen. Het resultaat is dat
het voornemen om niet te drinken wordt al snel "ik neem maar één drankje", en eindigt meestal bij meerdere drankjes. Het is meestal groepsdruk die ons meesleept, en keuzes maakt die, met
achteraf wensen we dat we het niet hadden gedaan. Dit middenniveau van je sociale omgeving is veel moeilijker in je eentje te veranderen. Maar de meso-omgeving brengt niet alleen kommer en kwel. Er zijn immers niet alleen gedeelde invloeden, er is ook het delen van verantwoordelijkheid, wat positief kan uitpakken in je leven.
Ik heb deze dagen veel steun van mijn vriend Marciano met wie ik mijn dag begin. Elke dag doen we een goede ochtend
een trainingssessie die ergens tussen 5:30 en 6 uur begint. De reden waarom ik mijn dag begin met wat beweging...
is dat ik mezelf vrij goed ken. Ik weet dat ik het niet 's avonds zal doen, omdat ik dan moe ben na een dag werken (voor wat het waard is, ik beschouw ouderschapsdagen ook als hard werken) en ik wil tijd besteden aan ontspanning met mijn gezin. Door 's ochtends te sporten voordat mijn werkdag begint, kan ik een belangrijk element afvinken in mijn streven om vitaal te blijven - elke dag van de week. Als het me lukt om in het weekend een sessie te doen, is dat mooi meegenomen. Mijn meso-omgeving helpt me hier enorm bij
manier. Elke ochtend beginnen Marciano en ik langzaam met een kop koffie in de sportschool en dan gaan we over tot een uur of twee van
training, afhankelijk van de vorm van mijn werkdag.
Een ander persoonlijk voorbeeld komt uit de tijd dat ik op de universiteit werkte. Ik nam elke dag om 15.00 uur een korte pauze met vier collega's. We liepen van de vijfde verdieping, waar
waar we ons kantoor hadden, helemaal tot in de kelder van het gebouw. Soms deden we pull-ups onder de open trap, of L-seats (een evenwichtsoefening waarbij je op je armen leunt
en hou je benen gestrekt voor je) op de trapleuning. Deze pauze was een kort moment dat een lange dag van zitten onderbrak. Naast de fysieke activiteit was het ook een
sociaal moment dat veel voor ons allemaal betekende. Erover schrijven doet me glimlachen - ik denk dat ik nog ergens foto's van ons heb - maar het was een goede, levensverbeterende routine. In feite,
alle aspecten van gezondheid kwamen in die pauze samen, want iets minder dan 10 minuten later zouden we de trap weer opgaan naar de afdelingskeuken waar we zouden genieten van een heerlijke
zelfgemaakte snack. Elke dag bracht iemand iets mee; we maakten meestal een lekkere smoothie of shake of we aten yoghurt met fruit. Andere collega's dachten dat we
gek, maar het ritueel bleef bestaan, dankzij de groep. Ik deed het tot mijn allerlaatste dag aan de universiteit en ik kan het gevoel van gedeelde verantwoordelijkheid dat dit mogelijk maakte alleen maar prijzen.
Richard Wollenheim: "Een goed milieu is geen luxe, maar een noodzaak".
Macro-omgeving
Het is moeilijk grip te krijgen op dit laatste omgevingsniveau. De grotere, maatschappelijke context waarin wij leven is als het ware voor ons geregeld in plaats van door ons of met ons, en het is vaak geregeld met...
een hele reeks gemakken ontworpen. Het komt bijvoorbeeld niet zelden voor dat een lift of roltrap toegankelijker is dan een trap in openbare gebouwen of kantoorgebouwen. Denk ook aan de vele plaatsen waar je tegenwoordig eten kunt krijgen, zonder
en dan heb ik het nog niet eens over het eten dat je vanaf de bank op je mobieltje kunt bestellen. De macro-omgeving is zeer divers en omvat de bebouwde omgeving, de buurt
waarin u woont, de beperkte beschikbaarheid van parken, recreatiegebieden en sportscholen in de open lucht en, nog fundamenteler, het soort wegen dat wandelen ontmoedigt en ons dwingt de auto te gebruiken.
of het openbaar vervoer. Het omvat de aanwezigheid van snackbars en supermarkten - en zelfs de inrichting daarvan. Dit zijn factoren waarover je als individu weinig of geen zeggenschap hebt.
controle. De verantwoordelijkheid voor de aanpassing van het milieu aan de menselijke behoeften ligt bij de lokale overheid, maar het is waar dat leven in een aangename, stimulerende omgeving het streven naar een goede gezondheid een stuk gemakkelijker maakt, of om de filosoof te citeren
Richard Wollenheim: "Een goede omgeving is geen luxe, maar een noodzaak" [1].
Enjoy Health,
De doc.
Bronnen
De dr. Ludidi Methode van Intermittent Fasting
Over de doc.
Dr. Ludidi (PhD) is een voedingswetenschapper, en bestseller auteur van 'The Dr Ludidi Method of Intermittent Fasting', die mensen motiveert en inspireert om hun lichaam te begrijpen en hoe goede voeding hun leven positief kan veranderen. Hij is een top voedingsdeskundige, die werkt met elite atleten, artiesten, performers en business executives van over de hele wereld, in zijn speciale Private+ Coaching Programma. Dr. Ludidi biedt hulp via voedingsprogramma's en lifestyle coaching voor sportprestaties, algemene gezondheid & welzijn en meer.
"Omdat wetenschap niet alleen voor wetenschappers zou moeten zijn."
Nieuwsgierig geworden? Mail naar info@drludidi.com of bezoek www.drludidi.com
